Rada naukowa

Archeologia

Kazimierz Radwański, prof. dr hab., wieloletni Dyrektor Muzeum Archeologicznego w Krakowie, archeolog i historyk architektury średniowiecznej, znawca dziejów Krakowa i Małopolski we wczesnym średniowieczu, autor licznych publikacji z tego zakresu, m.in.: Główne miasta Małopolski XI i XII wieku ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa (1990), Nekropolia grobów kurhanowych na Krzemionkach wraz z monumentalnym kopcem Krakusa — głównym centrum ceremonialnym krakowskiego centrum władzy w IX–X w. (2002), w tym fundamentalnej monografii Kraków przedlokacyjny. Rozwój przestrzenny (Kraków 1975).

Zbigniew Pianowski, dr hab., profesor w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego i Kierownik Działu Archeologii Zamku Królewskiego na Wawelu, archeolog i historyk architektury średniowiecznej, zwłaszcza Polski wczesnopiastowskiej, głównie Wawelu i Krakowa, autor licznych publikacji, w tym monografii: Wawel obronny. Z dziejów średniowiecznego Wawelu (Kraków 1984), Zarys przemian fortyfikacji grodu i zamku krakowskiego w IX–XIX w. (Kraków 1991), „Sedes regni principales”. Wawel i inne rezydencje piastowskie do połowy XIII wieku na tle europejskim (Kraków 1997), Rotunda św. Mikołaja w Przemyślu (Przemyśl 1998, wspólnie z M. Proksą), Przedromańskie palatium i rotunda na Wzgórzu Zamkowym w Przemyślu w świetle badań archeologiczno-architektonicznych do roku 2002 (Przemyśl 2003, wspólnie z M. Proksą).

 

Architektura

Tomasz Węcławowicz, dr hab., adiunkt w Katedrze Historii Sztuki Starożytnej i Średniowiecznej na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, historyk sztuki i architektury, specjalista w zakresie konserwacji zabytków, członek Głównej Komisji Konserwatorskiej przy Generalnym Konserwatorze Zabytków RP i Rzeczoznawca Ministra Kultury RP d/s opieki nad zabytkami, autor monografii: Gotyckie bazyliki Krakowa (Kraków 1993), Krakowski kościół katedralny w wiekach średnich. Funkcje i możliwości interpretacji (Kraków 2006).

Alexandra Gajewski, dr, absolwentka Universität Münster, gdzie studiowała historię sztuki, archeologię i antropologię, stopień doktora uzyskała w Courtauld Institue of Art w Londynie na podstawie pracy o gotyckiej architekturze w Burgundii, wykładowca m.in. University of Michigan, członek prestiżowego Society of Antiquaires of London, od 2010 r. związana z Centro de Ciencias Humanas y Sociales w Madrycie, prowadzone przez nią badania ogniskują się wokół problematyki sztuki i architektury w Europie XII–XV stulecia, opublikowała m.in.: Recherches sur l’architecture cistercienne et le pouvoir royal. Blanche de Castille et la construction de l’abbaye du Lys (2000), Twelfth-Century Cistercian Architecture in Greater Anjou (2003), Burial, Cult, and Construction at the Abbey Church of Clairvaux (Clairvaux III) (2005), Sedletz und die französische Zisterzienserarchitektur des 12. und 13. Jahrhunderts (2007), The Abbey Church at Vézelay and the Cult of Mary Magdalene. Invitation to a Journey of Discovery (2011), współredaktor tomu The Year 1300 and the Creation of a New European Architecture (2007).

 

Historia

Ks. Jan Szczepaniak, dr hab., profesor na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Kierownik Pracowni Badań nad Historią i Kulturą Przestrzeni Totalitarnej i Posttotalitarnej, jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół dziejów Kościoła w Polsce w epoce nowożytnej, w tym nauczania religijnego w XIX–XX w. oraz stosunków państwo — kościół w latach 1918–1989, autor licznych publikacji w tym zakresie, m.in.: Troska Kościoła o nauczanie i wychowanie religijne w szkole w latach 1918–1927 (Kraków 1997), Kształcenie i formacja katechetów Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce w latach 1918–1939 (Kraków 1999), Episkopat w obronie katolickiego charakteru polskiej szkoły 1927–1937 (Kraków 2000), Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII w.) (Kraków 2008), współredaktor publikacji źródłowej powstałej we współpracy z Instytutem Pamięci Narodowej: Kościół katolicki w czasach komunistycznej dyktatury (t. I–II, Kraków 2007–2008).

Krzysztof Ożóg, prof. dr hab., Kierownik Zakładu Historii Polski Średniowiecznej w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek rady naukowej Instytutu Historii PAN, Dyrektor Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyk średniowiecza, znawca dziejów kultury umysłowej, Kościoła oraz elit społecznych i intelektualnych w Polsce średniowiecznej, autor licznych publikacji w tym zakresie, w tym monografii: Kultura umysłowa w Krakowie w XIV wieku. Środowisko duchowieństwa świeckiego (Wrocław 1987), Intelektualiści w służbie Królestwa Polskiego w latach 1306–1382 (Kraków 1995), Uczeni w monarchii Jadwigi Andegaweńskiej i Władysława Jagiełły (1384–1434) (Kraków 2004), The Role of Poland in the Intellectual Development of Europe in the Middle Ages (Krakow 2009).

Ks. Jacek Urban, dr hab., profesor na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Dyrektor Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej i Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie, znawca historii Kościoła w Polsce, zwłaszcza Kościoła krakowskiego w XIX i XX w., autor monografii: Kanonie akademickie Krakowskiej Kapituły Katedralnej (Kraków 1997), Katedra na Wawelu 1795–1918 (Kraków 2000), Katedra na Wawelu po 1918 r. (Kraków 2008), Karola Wojtyły — Jana Pawła II katedra na Wawelu (Kraków 2009).

 

Historia sztuki

Jiři Kuthan, prof. dr hab., profesor w Instytucie Historii Sztuki Chrześcijańskiej na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Karola (Univerzita Karlova) w Pradze, uznany specjalista w zakresie architektury średniowiecznej, ze szczególnym uwzględnieniem Czech i Europy Środkowej w dobie ostatnich Przemyślidów, prowadził też badania nad architekturą czeskich cystersów, autor licznych artykułów i monografii, m.in.: Středověká architektura v jižních Čechách do poloviny 13. století (České Budějovice 1972), Gotická architektura v jižních Čechách. Zakladatelské dílo Přemysla Otakara II (Praha 1975), Die mittelalterliche Baukunst der Zisterzienser in Böhmen und in Mähren (München–Berlin 1982), Premysl Ottokar II. König, Bauherr und Mäzen. Höfische Kunst im 13. Jahrhundert (Wien–Köln–Weimar 1996), Gloria Sacri Ordinis Cisterciensis (Praha 2005), Splendor et Gloria Regni Bohemiae. Kunstwerke als Herrschaftszeichen und Symbole der Staatsidentität (Praha 2007).

Marian Kutzner, prof. dr hab., emerytowany profesor w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, historyk architektury średniowiecznej, znawca architektury gotyckiej, zarówno sakralnej, jak i miejskiej na Śląsku i na obszarze dawnych Prus, autor licznych artykułów i monografii, m.in.: Der gotische Umbau der Klosterkirche Trebnitz. Künstlerische Beziehungen Sachsens und Thüringens zu Schlesien (1967), Die zistercienzische Architektur in Schlesien in den Jahren 1200–1330 (1971), Kościoły bazylikowe w miastach śląskich w XIV wieku (1975), Theologische Symbolik deutscher spätgotischer Hallenkirchen (1980), Die mittelalterliche Architektur der Zistercienserklöster in Schlesien (1996), Die Herrschaftspropaganda in der Kunst des Deutschen Ordens in Preussen (2000), Zur Geschichte und Legende der kapitelkirche zu Heilige Kreuz (Kreuzkirche) in Breslau (2008).

 

Teologia

O. Andrzej Napiórkowski OSPEE, prof. dr hab., profesor na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Kierownik Katedry Eklezjologii, specjalista w zakresie eklezjologii, teologii fundamentalnej i ekumenizmu, autor licznych artykułów i monografii, m.in.: Schrift-Tradition-Kirche. Glaubensquelle in M.J. Scheebens theologischer Erkenntnislehre (Frankfurt a.M. 1996), Bogactwo łaski a nędza grzesznika. Zróżnicowany konsensus teologii katolickiej i luterańskiej o usprawiedliwieniu (Kraków 2000), Zagadnienia ekumeniczne. Podręcznik dla studentów teologii (Kraków 2001), Misterium communionis. Eklezjalny paradygmat dziejów zbawienia (Kraków 2006), Homo ecclesiasticus. Szkice z antropologii eklezjologicznej (Kraków 2007), Jezus Chrystus objawiony i objawiający. Chrystologia fundamentalna (Kraków 2008), Bosko-ludzka wspólnota. Podstawy katolickiej eklezjologii integralnej (Kraków 2010), współredaktor Teologii fundamentalnej (t. I–V, Kraków 1998–2006).

Ks. Tadeusz Dzidek, dr hab., profesor na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, specjalista w zakresie teologii fundamentalnej, autor monografii: Mistrzowie teologii (Kraków 1998), Granice rozumu w teologicznym poznaniu Boga (Kraków 2001), Eklezjalny wymiar poznania teologicznego (Kraków 2003), współredaktor Teologii fundamentalnej (t. I–V, Kraków 1998–2006).

Newsletter

Zapisz się do newslettera, aby być informowanym o nowych numerach:

Wyślij
Zapraszamy